SLOW staat tegenover wat men bedoelt met fast, zoals in fastfood, fast fashion of fast living. Fastfood heeft de hamburger opgeleverd. Wat is een hamburger eigenlijk? Een verleidelijk, ongezond, geprefabriceerd product met ellendige gevolgen voor onze gezondheid en de wereld. Een hamburger is gestandaardiseerd en is hetzelfde in Amsterdam als in Madrid. In het onderwijs lijkt de neiging te bestaan deze fast beweging over te nemen en te verwezenlijken, namelijk door te gaan voor hoger, sneller en beter. De leerling moet zich gaan vormen binnen deze omgeving. Een omgeving die door de fast kenmerken steeds meer een karakter heeft gekregen van productie, waarin procedures standaardisatie, meten en toetsing gemeengoed zijn. Daarmee is binnen het onderwijs iets geslopen wat helemaal niet goed is voor mensen: een leerling is geen product. Het gevolg daarvan is vervreemding, leerlingen met een bepaald profiel die het goed doen en de rest heeft ongelijke kansen om zich te vormen tot een mens die mee kan doen in onze maatschappij. Binnen een wereld waarin het digitale leven ons overrompelt, beschouwen we deze manier van werken als fast school. Het vraagt om een tegenbeweging.

Door in ons werk een tegenbeweging te gaan vormen waarbij voorop staat dat er ruimte gecreëerd wordt voor het gezamenlijk zijn in het hier en nu, waarbij we vertragen, voor elkaar en de wereld zorgen en het ongemak niet uit de weg gaan, vertellen we een verhaal. Een verhaal dat SLOW is in plaats van fast, niet gericht op hoger, beter of sneller, maar op het hechten aan onze leefomgeving. Ons eigen verhaal dat we samen met de leerlingen in de klas beleven. Een verhaal zonder helden, met mensen die ziek zijn of dood gaan, waar we van elkaar afhankelijk zijn en we voor elkaar en de wereld zorgen. Een verhaal waarin we ons verbinden met onze omgeving, door samen eten te maken, muziek te maken en een spel te spelen. Door de fysieke ruimte niet ten onder te laten gaan door onze neiging om er een scherm tussen te plaatsen. Door de wereld te laten spreken en ons te laten vormen. Door het aangaan van een relatie met elkaar en het verhaal van de ander te erkennen.

Dit manifesto is vanuit meerstemmigheid ontstaan in ons LAB en is een levend document.